مطلب حاضر ترجمه یادداشتی کوتاه از Pete Water در باب تاریخ روزنامه و اوج و افول آن است. این یادداشت با عنوان «The historical arc of printed news» در Herald-Mail Media و در تاریخ ۱۰ آوریل ۲۰۲۲ منتشر شده است.
گاهی به گذشته فکر میکنم و حالم گرفته میشود.
و شاید متوجه میشوم که جان اف کندی وقتی که گفت «تغییر، قانون زندگی است»، به احتمال زیاد درست گفته است.
من گمان میکنم که همین قیاس ممکن است در مورد مرگ و میر روزنامه نیز صدق کند.
انتشار اخبار و مستندسازی رویدادها برای قرنها سرگرمی مورد علاقه سردبیران بلندپرواز بوده است.
اخیراً مقالهای با عنوان «تاریخ مختصر روزنامهها»[1] توسط Chirdeep Shetty خواندم، و تاریخ کلمات چاپی واقعاً جالب است.
آیا تا به حال به تولد روزنامه فکر کردهاید؟
در مقاله Shetty، گفته میشود که «تاریخ اخبار مکتوب به امپراتوری روم در حدود سال 59 قبل از میلاد برمیگردد». به هر حال، روم مرکز جهان در آن دوران بوده است.
به گفته Shetty، اخبار در آن زمان به صورت دستی روی سنگ یا ورقهای فلزی در موضوعات متنوعی حک میشد که شامل سیاست، مسابقات ارابهسواری و اعدامها، لشکرکشیها و دیگر گزارشهای مطرح شده در فروم روم (Roman Forum)، بود.
پس از آن و با پیشرفت تکنولوژی، چاپخانه در قرن هفدهم وارد اروپا شد، زمانی که یوهان کارولوس (Johann Carolus) اولین روزنامه را در سال 1605 در آلمان منتشر کرد.
اولین روزنامه مستقل که New England Courant نام داشت، توسط جیمز برادر بزرگتر بنجامین فرانکلین در آگوست 1721 منتشر شد.
روزنامههای اولیه بسیار گران بودند و توسط معدود افراد خاصی خوانده میشدند.
Shetty مینویسد که با آمدن تبلیغات در قرن نوزدهم، قیمت روزنامهها به میزان قابل توجهی کاهش یافت و در نتیجه محبوبیت روزنامه در جامعه گستردهتری از افراد افزایش یافت.
روزنامهها شروع به کسب درآمد زیادی کردند.
در 3 سپتامبر 1833، زمانی که بنجامین دی (Benjamin Day) اولین شماره روزنامه نیویورک سان (New York Sun) را ارائه کرد، روزنامههای آمریکایی متحول شدند.
در حالی که روزنامههای دیگر در آن زمان 5 یا 6 سنت قیمت داشتند، طبق گفته نیویورکر، روزنامه سان تنها با یک پنی (penny) قابل خریداری بود. درآمد تبلیغاتی قیمت را جبران میکرد. پسران روزنامهفروش (newsboy) با صدها روزنامه به خیابانها آمدند تا با خوانندگانی که تشنه رویدادها و داد و ستدهای روز بودند، معامله کنند.
روزنامهها راههای ارزان و مهمی برای کسب اطلاعات بودند و تودهها از آن لذت میبردند.
با آمدن برنامههای رادیویی در دهههای 1920 و 1930، اخبار را میشد صرفاً با گوش دادن کسب کرد. در دهه 1950، تلویزیون رسانه دیگری برای ژورنالیسم فراهم کرد.
آیا کسی از شما آن پخشهای اخبار روی صفحه تلویزیون خود را به خاطر دارد؟
اما حتی در آن زمان، هنوز افرادی مانند من و شما وجود داشتند که از باز کردن صفحه به صفحه روزنامه برای کالبدشکافی اخبار، جستجوی معاملات و خندیدن به کمیکها لذت میبردند.
دورانی را به یاد دارم که در دهه 1980 و بعد از آن، به عنوان یک حسابرس مشغول ممیزی زندان در سراسر کشور بودم. من همیشه هر روز صبح دو یا سه روزنامه میخریدم تا قبل از روز کاریم همراه با صبحانه مطالعه کنم.
اخبار برای من مانند طلایی بود که با قیمت مناسب خریداری شده بود. کسب دانش ارزشمند بود. در جریان رویدادهای جهانی و محلی بودن از همه مهمتر بود.
با دور تند که جلو بروید و به دوران ابزارهای رسانهای دیجیتال برسید، به سرعت متوجه میشوید که چرا روزنامههای چاپی مانند یک حوضه رودخانهای خشک شده شروع به عقبنشینی کردهاند.
وقتی در نظر بگیرید که اخبار امروز تنها با روشن کردن تلفن همراه یا رایانه به راحتی در دسترس است، بهتر میتوانید بفهمید که چرا روزنامههای چاپی رو به افول هستند.
به عنوان یک واقعیت، نظرسنجی مرکز تحقیقاتی پیو (Pew) در سال 2018 نشان داد که بزرگسالان در ایالات متحده اخبار را بیشتر از رسانههای اجتماعی دریافت میکنند تا روزنامهها.
اگرچه وضعیت سلامت روزنامههای چاپی در آینده تیره و تار به نظر میرسد، اما عدهای باقی ماندهاند که همچنان از در دست گرفتن روزنامه لذت میبرند و در عین حال از رسانههای دیجیتال دوری میکنند.
یک چیزی را نیز باید در نظر گرفت که آن مزیت خرید روزنامه به قیمت یک پنی در گذشته، در مقایسه با هزینه روزنامه محلی امروز است.
به گفته برخی از روزنامهنگاران کارکشته، «این خبرها دیگر ارزان نیستند.»
فردا افق جدیدی فرا خواهد رسید، و اینکه آیا روزنامههای چاپی کشور ما همراه آن میآیند تا با حضور خود به دکههای روزنامهفروشی برکت دهند، بسیار مورد تردید است، چرا که روزنامههای بیشتری بر توسعه و رشد اخبار آنلاین خود تأکید میکنند.
تغییر واقعاً قانون زندگی است و کاملاً واضح به نظر میرسد که عمر طولانی روزنامه چاپی به آخرین پرده خود نزدیک میشود. آن صفحات نفیسی که با فونت Helvetica و جوهر سیاه تزئین شده بودند، تنها در یک آگهی ترحیم مختصر و گرانقیمت به یاد خواهند ماند. و پسری از Dargan با چشمانی اشکبار مرثیه شیوای روزنامه را به گوش مردم روستا خواهد رساند.
همیشه در آغوش گرفتنت را به یاد خواهم داشت.
پانوشت:
[1] a brief history of newspaper
فرستادن دیدگاه